🐒 Tajner Były Skoczek Narciarski Krzyżówka

Jeżeli znasz inne definicje pasujące do hasła „higashi, skoczek narciarski” możesz je dodać za pomocą poniższego formularza. Pamiętaj, aby nowe definicje były krótkie i trafne. Każde nowe znaczenie przed dodaniem do naszego słownika na stałe zostanie zweryfikowane przez moderatorów.

^{Sara Tajner kontynuuje wspaniałe rodzinne tradycje. 13-latka trafiła właśnie do kadry Polski w skokach narciarskich. W przeszłości skakał jej pradziadek, dziadek i ojciec W Internecie pojawiły się nieprzychylne komentarze dotyczące młodej dziewczyny. "Też to przerabiałem, kiedy byłem zawodnikiem. Nic z tym jednak nie zrobimy. Tacy są po prostu ludzie" - przyznał Tomisław Tajner w rozmowie z Onet Sport Z okazji powrotu sezonu zimowego przypominamy najlepsze historie z minionego roku Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Skakał dziadek, także ojciec, pan też, a teraz córka. Sara trafiła właśnie do kobiecej kadry. Tatę pewnie rozpiera duma? - Pewnie, że tak. Tym bardziej, że Sara w swoich rocznikach bardzo dobrze sobie radziła. Do kadry trafiła zatem zasłużenie. Wprawdzie nie będzie mogła startować w międzynarodowych zawodach pod egidą Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS), bo jest limit wieku, ale za to trafiła w ręce tak dobrego trenera, jakim jest niewątpliwie Łukasz Kruczek. Wierzę, że zrobi duże postępy. Dziadek - prezes PZN. Tata - były skoczek, a obecnie trener. Córka była chyba skazana na sporty zimowe, a na skoki w szczególności. - Pewnie tak, ale nikt Sarze nie kazał skakać. Powiedziałbym nawet, że nie wiązaliśmy jej przyszłości ze skokami. Córka siostry Stefana Huli - Wiktoria Przybyła zaczęła skakać, a że się przyjaźnią, to Sara też spróbowała. Spodobało się jej i tak wsiąknęła w te skoki. To dziewczyna pełna energii. I ma na pewno dobre geny, bo skakali też wujkowie. Ze strony mojej rodziny, a także mamy Sary. Z jednej strony jest zatem radość, że rośnie nam zdolna zawodniczka, ale z drugiej strony jest smutek, bo pojawił się hejt. Zresztą Sara nagrała filmik na jednym z serwisów społecznościowych. Taką cenę płaci się za nazwisko Tajner? - Też to przerabiałem, kiedy byłem zawodnikiem. Nic z tym jednak nie zrobimy. Tacy są po prostu ludzie. Nie znając sytuacji, od razu stwierdzają, że miejsce w kadrze otrzymała po znajomości. Tyle tylko, że fakty przemawiają za nią. W tym, a także dwa sezony temu, wygrała klasyfikację generalną Lotos Cup. Wszystko zatem przemawia za tym, że miejsce wywalczyła w sportowej rywalizacji. Widać, że dziewczyna dobrze sobie radzi. Uczulał pan córkę, że mogą pojawić się nieprzychylne komentarze? - Na takie sytuacje trudno jest się przygotować. Musi upłynąć trochę czasu i w pewnym momencie zahartuje się. Na pewno nie jest to nic przyjemnego, ale z czasem sama stwierdzi, że nie ma się czym przejmować. Tym bardziej, jeżeli skacze naprawdę dobrze i zasługuje na to miejsce. Zresztą w filmie, jaki nagrała, spodobało mi się stwierdzenie: "Urodziłam się tak, mam takie nazwisko i to nie zależy ode mnie". Kiedy pan trafił do kadry, też pewnie pojawiało się wiele komentarzy. Tym bardziej, że powoływał pana ojciec. - Oczywiście, że była cała masa komentarzy. Starałem się raczej tego nie czytać. Tyle tylko, że wtedy kiedy ja skakałem, to mieliśmy ledwie kilku zawodników. Jeszcze jako juniorzy dołączyliśmy do kadry razem z Tomkiem Pochwałą, ale byliśmy najlepsi w kraju w tej kategorii wiekowej. Jeżeli nie ma się nic na sumieniu, to później można się tylko śmiać z hejterskich komentarzy. Nie zawsze też wychodziło na skoczni tak, jak powinno. Nieraz nie było kolorowo. Taki jest jednak sport. Wygrywał pan w cuglach Ogólnopolską Olimpiadę Młodzieży i wróżono wielką karierę. Co się stało, że nie wyszło? Trudno żyło się z dużymi oczekiwaniami wobec pana osoby? - Nie. Cały czas robiłem swoje. W końcu trafiłem do kadry B, którą prowadził trener Stefan Horngacher. W końcu zostałem całkiem odsunięty, bo stworzono tylko jedną kadrę. Z kolei do juniorskiej byłem za stary. Przez dwa lata trenowałem zatem tylko w klubie AZS AWF Katowice. A wiadomo, że w klubie i bez pełnego szkolenia nie jest już tak łatwo. Starałem się jednak i zajmowałem wysokie lokaty w mistrzostwach Polski seniorów. Mimo tego, nie powoływano mnie na zawody międzynarodowe. Wypadek samochodowy, jaki miał pan w 2005 roku, też w przyczynił się do szybszego zakończenia kariery? - Nie. Po wypadku dość szybko doszedłem do siebie. Po około trzech miesiącach znowu byłem na skoczni. Sezon zimowy po wypadku nie był nawet taki zły. Wszystko było w porządku. Nie straciłem zbyt wiele czasu. Miał pan 27 lat, kiedy zakończył karierę. Był przygotowany plan na życie? - Nie za bardzo. Zostałem bez środków do życia. Miałem sponsora "Doskonałe Mleko" i dopóki mnie wspierał, to startowałem. Potem zostałem bez niczego. Mając 27 lat, trudno iść do rodziców i prosić, by dali na życie. Trzeba było poszukać pracy. Od razu to była praca trenera? - Nie. Przez trzy lata pracowałem w firmie Salomon jako przedstawiciel handlowy. Zajmowałem się nartami biegowymi. W końcu otrzymałem propozycję, by zostać trenerem grupy beskidzkiej w kombinacji norweskiej. Spodobało mi się to. Zwolniłem się z Salomona i rozpocząłem pracę w PZN. Ta praca daje radość? - Jak są wyniki, to pewnie. Zresztą chciałem sprawdzić się w tej roli. Teraz jest pan trenerem kadry młodzieżowej w kombinacji norweskiej. To trudna dyscyplina, a do tego spychana na margines sportów zimowych. - Nie jest łatwo w kombinacji norweskiej. Nawet trudno zachęcić młodzież. Zresztą w klubach też ta dyscyplina jest nieco zapomniana. Trenerzy klubowi też wolą zająć się tylko skokami. Łatwiej zrobić taki trening. W kombinacji plan zajęć jest niemal całodniowy. Trzeba się w niej namęczyć. Ale warto. W tym roku w mistrzostwach świata juniorów nasza drużyna zajęła siódme miejsce na 15 ekip. Możemy zatem wiązać nadzieję z naszą młodzieżą. Do show biznesu pana nie ciągnęło? Zagrał pan przecież w teledysku Michała Wiśniewskiego. - To był tylko jednorazowy epizod. Trochę potańczyłem. Zabawiłem się w aktora. I tyle. Nie było to nic zamierzonego. Nie wiązałem też z tym żadnych nadziei. Po prostu, Michał poprosił mnie, więc zagrałem. Od razu stwierdziłem, że to nie dla mnie. Wcześniej wystąpił pan jednak w filmie "Sztos 2", w którym zagrał skoczka. Ciekawostką jest jednak, że tam skakał pan nie stylem V, a klasycznym. - Bardzo trudno było nauczyć się tego stylu. Skakaliśmy tam razem z Krystianem Długopolskim. To była całkiem inna bajka, bo całe życie skakałem stylem V, ale na potrzeby filmu, bo akcja rozgrywała się w latach 80., trzeba było się przestawić. Trudno było przede wszystkim utrzymać równowagę w locie. Na narty, na których skacze się współcześnie, nakleiliśmy szatę graficzną. Obcięliśmy też szpice, by upodobnić narty do tych, na jakich się skakało. Swoje próby oddawaliśmy jednak na wiązaniach przeznaczonych do stylu V. Wydłużaliśmy tylko linki, bo wówczas takie były jeszcze przywiązaniach, ile się dało. Dużo skoków pan wówczas oddał? - Jak dobrze pamiętam, to było pięć-sześć prób. Na szczęście obyło się bez upadków, choć w filmie jest scena, kiedy przy hamowaniu jeden ze skoczków wjeżdża w bigos, oblewając generałów w z orkiestrą. Tę scenę grał już jednak kaskader. Kiedy pan skakał, to chyba nie narzekał na brak popularności? - Startowałem akurat wtedy, kiedy Adam Małysz odnosił największe sukcesy. Dzięki niemu znacznie wzrosło zainteresowanie skokami w całym kraju. To spowodowało, że też czuliśmy się bardziej popularni. Oczywiście do Adama było nam daleko, ale trzeba przyznać, że byliśmy rozpoznawalni. Nie było jednak jakiegoś szalu, bo nie miałem problemu z tym, by kupić bułki w sklepie. Rozmawiał - Tomasz Kalemba, Onet Sport} . 704 108 493 17 43 108 72 590

tajner były skoczek narciarski krzyżówka