WłochyEdit WęgryEdit IrlandiaEdit SzwajcariaEdit GenderEdit ContemporaryEdit Stany ZjednoczoneEdit WłochyEdit W XVIII wieku powstały najstarsze zachowane kawiarnie we Włoszech: Caffè Florian w Wenecji, Antico Caffè Greco w Rzymie, Caffè Pedrocchi w Padwie, Caffè dell’Ussero w Pizie i Caffè Fiorio w Turynie. WęgryEdit Pierwsze znane kawiarnie w Peszcie pochodzą z 1714 roku, kiedy to zakupiono dom przeznaczony na kawiarnię (Balázs Kávéfőző). Protokoły Rady Miejskiej Pesztu z 1729 r. wspominają o skargach kawiarni Balázs i kawiarni Franza Reschfellnera przeciwko pochodzącej z Włoch kawiarni Francesco Bellieno za sprzedaż kawy po zaniżonych cenach. IrlandiaEdit W XVIII wieku dublińskie kawiarnie funkcjonowały jako wczesne ośrodki czytelnictwa i powstawania bibliotek obiegowych i abonamentowych, które zapewniały szerszy dostęp do materiałów drukowanych dla społeczeństwa. Wzajemne powiązania kawiarni i praktycznie każdego aspektu handlu drukiem zostały udowodnione przez włączenie drukowania, wydawania, sprzedaży i przeglądania gazet, broszur i książek w lokalu, zwłaszcza w przypadku Dick’s Coffee House, którego właścicielem był Richard Pue; przyczyniając się w ten sposób do kultury czytania i wzrostu alfabetyzacji. Kawiarnie te były magnesem społecznym, gdzie różne warstwy społeczne spotykały się, aby dyskutować na tematy poruszane w gazetach i pamfletach. Większość kawiarni w XVIII wieku została ostatecznie wyposażona we własne prasy drukarskie lub zawierała księgarnię. W Irlandii i Wielkiej Brytanii, kawiarnia (z ostrym akcentem) może być podobna do tych w innych krajach europejskich, podczas gdy kawiarnia (bez ostrego akcentu i często wymawiana „caff”) jest bardziej prawdopodobne, że jest to brytyjska kawiarnia w stylu jadłodajni, zwykle serwująca domowe lub smażone jedzenie, a czasami potocznie znana jako „tłusta łyżka”. SzwajcariaEdit W 1761 r. w St. Gallen otwarto Turm Kaffee, sklep z eksportowanymi towarami. GenderEdit Wykluczenie kobiet z kawiarni nie było powszechne, ale wydaje się, że było powszechne w Europie. W Niemczech kobiety odwiedzały je, ale w Anglii i Francji były one zakazane. Émilie du Châtelet rzekomo przebrała się, aby uzyskać wstęp do kawiarni w Paryżu. Na znanej rycinie paryskiej kawiarni z około 1700 roku panowie wieszają kapelusze na kołkach i siedzą przy długich wspólnych stołach usianych papierami i przyborami do pisania. Dzbanki do kawy stoją przy otwartym ogniu, a na ścianie wisi kociołek z wrzącą wodą. Jedyna obecna kobieta przewodniczy, oddzielona w zadaszonej kabinie, z której podaje kawę w wysokich filiżankach. ContemporaryEdit W większości krajów europejskich, takich jak Austria, Dania, Niemcy, Norwegia, Szwecja, Portugalia i inne, termin kawiarnia oznacza restaurację serwującą głównie kawę, a także wypieki, takie jak ciasta, tarty, placki lub bułeczki. Wiele kawiarni serwuje również lekkie posiłki, takie jak kanapki. Europejskie kawiarnie często mają stoliki zarówno na chodniku, jak i w pomieszczeniach zamkniętych. Niektóre kawiarnie podają również napoje alkoholowe (np. wino), szczególnie w Europie Południowej. W Holandii i Belgii kawiarnia jest odpowiednikiem baru i również sprzedaje napoje alkoholowe. W Holandii koffiehuis serwuje kawę, podczas gdy coffee shop (używając angielskiego terminu) sprzedaje „miękkie” narkotyki (marihuanę i haszysz) i generalnie nie może sprzedawać napojów alkoholowych. We Francji większość kawiarni służy jako restauracje obiadowe w ciągu dnia, a wieczorem jako bary. Zazwyczaj nie ma w nich ciastek, z wyjątkiem poranków, kiedy do kawy śniadaniowej można kupić croissanta lub pain au chocolat. We Włoszech kawiarnie są podobne do tych, które można znaleźć we Francji i znane są jako bary. Zazwyczaj podają one różne rodzaje kawy espresso, ciast i napojów alkoholowych. Bary w centrach miast zazwyczaj mają różne ceny za konsumpcję przy barze i konsumpcję przy stole. Stany ZjednoczoneEdit Ta sekcja wymaga dodatkowych cytatów do weryfikacji. Prosimy o pomoc w ulepszeniu tego artykułu poprzez dodanie cytatów do wiarygodnych źródeł. Materiały niepochodzące ze źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. (Październik 2018) (Learn how and when to remove this template message) Caffe Reggio na MacDougal Street w nowojorskiej Greenwich Village, która została założona w 1927 roku Pierwsza kawiarnia w Ameryce została otwarta w Bostonie, w 1676 roku. Caffehouse’y w Stanach Zjednoczonych powstały z włoskich kawiarni skupionych na espresso i ciastkach włoskich społeczności amerykańskich imigrantów w głównych miastach USA, zwłaszcza w Little Italy i Greenwich Village w Nowym Jorku, North End w Bostonie i North Beach w San Francisco. Od końca lat 50-tych XX wieku kawiarnie służyły również jako miejsce rozrywki, najczęściej wykonawców folkowych w okresie odrodzenia amerykańskiej muzyki folkowej. Zarówno Greenwich Village, jak i North Beach stały się ulubionymi miejscami Beatlesów, którzy byli z nimi silnie utożsamiani. Wraz z rozwojem kultury młodzieżowej lat 60. nie-Włosi świadomie kopiowali te kawiarnie. Polityczny charakter dużej części muzyki folkowej lat 60. sprawił, że muzyka ta w naturalny sposób związała się z kawiarniami, kojarzonymi z akcjami politycznymi. Wielu znanych wykonawców, takich jak Joan Baez i Bob Dylan, rozpoczęło swoją karierę występując w kawiarniach. Piosenkarz bluesowy Lightnin’ Hopkins w swojej piosence „Coffeehouse Blues” z 1969 r. ubolewał nad nieuwagą swojej kobiety na sytuację domową spowodowaną jej nadmiernym oddawaniem się rozmowom towarzyskim w kawiarniach. Począwszy od 1967 roku wraz z otwarciem historycznej kawiarni Last Exit on Brooklyn, Seattle stało się znane z kwitnącej kontrkulturowej sceny kawiarnianej; sieć Starbucks później znormalizowała i upowszechniła ten model baru espresso. Od lat sześćdziesiątych do połowy lat osiemdziesiątych XX wieku, kościoły i osoby prywatne w Stanach Zjednoczonych wykorzystywały koncepcję kawiarni do pomocy potrzebującym. Często były to lokale sklepowe i miały nazwy takie jak The Lost Coin (Greenwich Village), The Gathering Place (Riverside, CA), Catacomb Chapel (Nowy Jork) i Jesus For You (Buffalo, NY). Wykonywano tam muzykę chrześcijańską (często gitarową), podawano kawę i jedzenie, prowadzono studia biblijne, a ludzie z różnych środowisk gromadzili się w niezobowiązującym otoczeniu, które celowo różniło się od tradycyjnego kościoła. Niewydana już książka, wydana przez służbę Davida Wilkersona, zatytułowana A Coffeehouse Manual, służyła jako przewodnik po chrześcijańskich kawiarniach, łącznie z listą propozycji nazw dla kawiarni. .
Tłumaczenie hasła "kawiarnia" na galisyjski . cafetaría, café, bar to najczęstsze tłumaczenia "kawiarnia" na galisyjski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Każdy sklep i kawiarnia posiadały napis, mówiący, że zostały skolektywizowane; nawet miejsca pracy pucybutów zostały skolektywizowane, a ich skrzynki pomalowane na czerwono-czarno. ↔ En toda tenda e en todo café víansePierwsza brytyjska kawiarnia została otwarta w 1652 roku. Chociaż dotarcie tej koncepcji do Anglii zajęło prawie 200 lat, w znacznie krótszym czasie stała się ona powszechna i skandalicznie popularna w całym kraju.Na ostateczny profil sensoryczny jakości kaw składa się wiele powiązanych ze sobą czynników, przede wszystkim gatunek kawy, kraj pochodzenia, warunki klimatyczne, wysokość uprawy kawowca, metoda uprawy, obróbki ziarna (stopień wypalenia). W oparciu o wiedzę, doświadczenie i pasję wypalamy najróżniejsze mieszanki kaw składające się z 100% ziaren arabica, jak również mieszanki ziaren kaw arabica i zastanawiasz się, jak zaparzyć dobrą kawę, marzysz o idealnym dripie lub espresso, które możesz szybko i profesjonalnie przygotować w domu, zachwycając przyjaciół i zmieniając zwykłe spotkanie w klimatyczny, włoski rytuał, zapoznaj się z 10 wskazówkami na temat ziaren kawy i sposobów parzenia aromatycznej kawy. Poznaj również szeroki asortyment kaw ziarnistych Woseba, dedykowanych koneserom, którzy ponad wszystko cenią sobie zapach świeżo zmielonych ziaren. 1. Kraj pochodzenia kawy Klasyka, która pozwala tradycjonalistom rozpocząć dzień? Kawa zalewana wrzątkiem, w kubku z wielkim uchem, z odrobiną białego szaleństwa (cukier, mleko, śmietanka), z fusami. Przygotowywana codziennie rano, udaje się nawet z zamkniętymi oczami. A gdyby tak oderwać się od przyzwyczajeń i przyjrzeć się temu, co można wydobyć z kawy? Jaką moc, smak i charakter kryją w sobie ziarna kawowca? Poczuć różnicę i zatracić się w bogatym aromacie wysokiej jakości kawy, parzonej metodą alternatywną? Skąd pochodzi kawa? W Etiopii, która uważana jest za miejsce narodzin kawy, gotowane owoce kawowca, rosnące naturalnie (jeszcze nie uprawiane) serwowano z dodatkiem masła i soli już w pierwszym tysiącleciu Orzeźwiającą moc kawy odkrył prawdopodobnie lud Oromo, zamieszkujący etiopski region Kaffa. Legenda głosi, że pewnego pasterza zainspirowało stado wyjątkowo ożywionych kóz, które żywiły się twardymi, zielonymi owocami kawowca. Zebrał je więc i przyniósł lokalnym szamanom, ci jednak podjęli pochopną decyzję o spaleniu diabelskich owoców. Gdy z ogniska zaczął roznosić się wyjątkowo piękny aromat, szybko zmienili zdanie. Chcąc poddać ziarna kawy konserwacji, zalali je gorącą wodą, przy okazji poznając orzeźwiającą moc powstałego w ten sposób naparu. Nie wiadomo, ile prawdy zawiera ta historia. Według podań, to Arabscy kupcy przywieźli ziarna kawy do Jemenu w XIII lub XIV wieku. Właśnie tu opracowano metodę prażenia nasion i przygotowywania naparu, rozpowszechnionego przez Beduinów w całej Arabii. Pierwsze zapiski, dotyczące pojawienia się kawy w Europie, pochodzą z 1583 roku. Za import odpowiadają dwie kompanie wschodnioindyjskie: brytyjska i holenderska. We Francji kawa rozpowszechniła się prawdopodobnie dopiero po 1644 roku. Pierwsza kawiarnia w Anglii powstała w 1650 roku w Oksfordzie. Dwa lata później otwarto kawiarnię w Londynie. Jaką kawę do zaparzania wybrać? Wszystko zależy jakie są Twoje preferencje smakowe. Na samym początku warto zaznaczyć, iż mamy do czynienia z dwoma gatunkami kawy: arabicą i robustą, w oparciu o które sporządza się mieszanki kawy. Arabica uchodzi za łagodniejszą w smaku niż robusta, gdyż zawiera mniej kofeiny. Ziarna arabica zawierają średnio 0,7-1,6% kofeiny, natomiast ziarna robusty 1,7 do 4%. Która lepsza, kawa arabica czy robusta , bądź mieszanka kaw arabica i robusty? Wszystko zależy od preferencji smakowych. Dla wielbicieli kaw delikatnych, subtelnych w smaku polecamy 100% Arabicę, z asortymentu kaw Woseba do wyboru mamy: Woseba Bio Organic, Caffè Superiore Espresso, Café Especial Arabica, Café Selecionado Brasil oraz kawę Coffee Supreme Crema (premium blend Arabica i Robusta). Dla zwolenników mocniejszych doznań, ceniących równowagę pomiędzy smakiem a pobudzającym działaniem kofeiny polecamy kawę Woseba Mocca Fix Gold (mieszanka ziaren Arabica i Robusta). Więcej informacji o danym produkcie znajdziesz na opakowaniu jak również na stronie internetowej. A zatem sprawdź informacje zawarte na opakowaniu kawy, na etykietach kaw Woseba znajdziesz również wskazówki dotyczące rekomendowanego sposobu zaparzania, aby wydobyć pełnię smaku i bogactwo unikalnego aromatu. Chcesz być baristą w swoim domu, cieszyć się nie tylko smakiem ale przyjemnością przygotowania kawy? A zatem poznaj akcesoria niezbędne do zaparzania kawy aromatycznej i pełnej w smaku – młynek, wagę, termometr i stoper. Dowiedz się, czym różni się zaparzanie kawy w ekspresie przelewowym, ciśnieniowym od alternatywnych metod parzenia wyśmienitej kawy. Wypróbuj zaparzacz tłokowy, kawiarkę, drip, chemex, syfon i aeropress, aby przekonać się, który sposób parzenia kawy sypanej najbardziej odpowiada Twoim potrzebom, idealnie wpisuje się w Twój tryb życia i zapewnia oszałamiające efekty smakowe. Gotów? Przechodzimy do konkretów 2. Akcesoria do zaparzania kawy Zanim usłyszysz przyjemny świst i bulgotanie zaparzanej kawy, warto odpowiednio przygotować ziarna i wodę. Przydadzą się akcesoria niezbędne do zaparzania kawy: młynek, waga, termometr oraz stoper. Dzięki nim proces przygotowywania kawy stanie się podzielonym na etapy, spektakularnym rytuałem, w efekcie którego powstanie aromatyczny napar, pobudzający zmysły nawet najbardziej wymagających kawoszy! Mielenie ma znaczenie – jaki młynek do kawy wybrać? W świecie kaw króluje zasada: kawa – młynek – woda. Nie ma dróg na skróty. Dobór grubości mielenia kawy jest bardzo ważny dla wybranej metody parzenia, musi być odpowiednio dobrany do urządzenia, za pomocą którego zamierzasz zaparzyć kawę, aby wydobyć z niej to, co najlepsze. Choć na rynku dostępne są dwa rodzaje młynków: żarnowe (ceramiczne lub stalowe) oraz nożowe, bariści zdecydowanie polecają nieco droższe żarna, z uwagi na możliwość regulowania stopnia grubości mielenia kawy oraz jakość przemiału – cząsteczki kawy są równej wielkości, a im równiejszy przemiał, tym więcej słodyczy w kubku, poza tym podczas pracy urządzenie generuje znacznie mniej ciepła niż młynek nożowy, co pozytywnie wpływa na jakość naparu. Jeśli dopiero zaczynasz swoją przygodę z parzeniem wyśmienitej kawy, wybierz ręczne młynki żarnowe marki Hario, Porlex, Rhinowares lub Handground. Zaprawionym w bojach domowym baristom przydadzą się nieco bardziej odporne na upływający czas młynki elektryczne ze stalowymi żarnami, Wilfa, Baratza lub Hario. Ręczne młynki do mielenia kawy Comandante to sprzęt z najwyższej półki, uwielbiany zarówno przez profesjonalistów, jak i amatorów parzenia kawy. Odpowiednia ilość gramów, czyli waga kawy sypanej. Każda z zaparzarek, które służą do alternatywnego przygotowywania kawy, wymaga dozowania odpowiedniej ilości gramów kawy w stosunku do jej rodzaju, ilości wody, grubości filtra oraz sposobu działania. Dzięki prostemu urządzeniu, jakim jest dedykowana kawie i baristom waga (np. marki Hario z wbudowanym stoperem), podczas przygotowywania naparu możesz mieć pewność, że proporcje będą niezwykle precyzyjne, a odtworzenie ulubionej kompozycji smakowej stanie się proste i przyjemne. Dobra kawa nie lubi wrzątku – temperatura parzenia kawy. Właściwie… żadna kawa nie lubi wrzątku! Temperatura parzenia kawy jest jednym z ważniejszych czynników, od których zależy powodzenie całego procesu przygotowywania aromatycznego naparu. Potrafi otworzyć kawę, wydobyć z niej najbardziej wartościowe nuty smakowe, wypłukać olejki i ukryć w tle nadmierną gorycz. Dobieramy ją precyzyjnie do grubości zmielonych ziaren oraz do urządzenia, które posłuży nam do zaparzenia idealnej kawy. Najbezpieczniejszy przedział temperatury wody, wykorzystywany w parzeniu kawy metodami alternatywnymi, wynosi od 88 do 95 °C. W ekspresach ciśnieniowych, które służą do zaparzania aksamitnego espresso, warto ustawiać temperaturę powyżej 90 °C. Jak zmierzyć temperaturę wody, przygotowując kawę metodą alternatywną? Najprostszym sposobem jest zakup czajnika elektrycznego z funkcją ustawiania dowolnej temperatury podgrzewania wody lub wykorzystanie termometru do pomiaru temperatury spienianego mleka. Niektórzy producenci kawowych konewek wbudowują również termometry w pokrywki. Czas parzenia kawy – ze stoperem w dłoni. Każdy rodzaj kawy wymaga nieco innego czasu ekstrakcji, czyli procesu wydobywania najlepszego smaku z ziaren. Prawidłowe parzenie espresso trwa około 25-35 sekund. Po upływie tego czasu w filiżance powinno się znaleźć około 25 ml gęstej porcji naparu. Czas parzenia będzie różny w zależności od tego, jakiego urządzenia do alternatywnego parzenia kawy użyjesz. Jedno jest pewne – im dłuższy czas parzenia, tym kawa ma więcej kofeiny i traci cenne wartości smakowe, stając się coraz bardziej gorzką. Warto przygotowywać ją ze stoperem w dłoni. 3. Kawa parzona w ekspresie przelewowym Potrzebujesz dużej ilości prostej, pysznej, czarnej kawy o poranku i nie chcesz się przy tym napracować? Wybierz aromatyczne kawy ziarniste Woseba Bio Organic , Café Especial Arabica lub Café Selecionado Brasil (wszystkie 100% arabica) lub Coffee Supreme Crema, Woseba Mocca Fix Gold które są doskonałe do parzenia w ekspresach ciśnieniowych, przelewowych, jak i metodą tradycyjną. Zmiel je w młynku na średnio drobno tuż przed zaparzaniem, wlej wodę i przyciśnij guzik. Ekspres przelewowy potrafi zaparzyć nawet ponad litr dobrej jakości kawy szybko i precyzyjnie, zapamiętując Twój ulubiony smak, a Ty w międzyczasie możesz zająć się przygotowaniami do wyjścia z domu. Nowoczesny design i wysokiej jakości komponenty to nie wszystko. Wybierając idealny ekspres przelewowy, zwróć uwagę przede wszystkim na temperaturę parzenia kawy – woda nie powinna przekraczać 95 °C. Optymalnym przedziałem jest 90 – 93 °C. Jednym z najważniejszym elementów ekspresu przelewowego jest tzw. prysznic, który dozuje wodę na zmieloną kawę. Nie powinna być to jedna strużka, raczej strumienie równomiernie rozproszonej wody, co pozwala na wydobycie głębi smaku świeżo mielonych ziaren. Co jeszcze potrafi wydobyć z kawy dobrej jakości ekspres przelewowy? Ekologiczna kawa palona Woseba Bio Organic z plantacji ekologicznych Ameryki Północnej, poddana powolnemu procesowi prażenia – zachwyci harmonijnym i delikatnym smakiem. Pijąc aromatyczną, pochodzącą z plantacji powyżej 1200 m kawę Café Especial Arabica, przeniesiesz się w cudowny tropikalny klimat. Subtelną nutą słodyczy zaskoczy Cię kawa z serca Ameryki Południowej Café Selecionado Brasil z wyżynnych plantacji Brazylii, pozyskiwana metodą suchą. Delikatną w smaku, doskonale komponująca się z mlekiem kawę uzyskasz parząc Coffee Supreme Crema. Parząc Woseba Mocca Fix Gold oprócz harmonijnego smaku, wprawi Cię w dobry nastój i doda energii. Wystarczy wybrać smak i aromat, na który masz dzisiaj ochotę. 4. Ekspres ciśnieniowy do zaparzania kawy Nie wyobrażasz sobie życia bez porcji podwójnego espresso o poranku? Uwielbiasz mleczne latte w porze lunchu? Chcesz rozkoszować się smakiem dobrze zaparzonego, orzeźwiającego naparu popołudniami w domu? Profesjonalne ekspresy ciśnieniowe zaprojektowano nie tylko z myślą o najlepszych baristach. W bogatej ofercie producentów wysokiej klasy kompaktowe urządzenia, które przygotują espresso tak, jak lubisz spełniając najwyższe standardy – mieląc ziarna do odpowiedniej grubości, optymalnie podgrzewając wodę, szacując czas ekstrakcji, aby wydobyć z Twoich ulubionych ziaren to, co najlepsze. Przebieg procesu możesz kontrolować, dzięki wbudowanemu wyświetlaczowi. Na co zwrócić szczególną uwagę przy wyborze ciśnieniowego ekspresu do kawy? Stalowe żarna wbudowanego młynka, prosty interfejs, regulacja grubości mielenia ziaren kawy i wielu innych parametrów, dobre zaplecze serwisowe, dostępność części zamiennych, wiodące marki – Jura, Nivona. Jeśli dodatkowo zadbasz o regularne czyszczenie domowego, automatycznego baristy środkami dedykowanymi ekspresom do kawy, wysokiej jakości sprzęt powinien służyć wiernie przez wiele lat. Jeśli zdecydujesz się na tańszy ekspres ciśnieniowy, przygotowywanie wyśmienitej kawy będzie wymagało od Ciebie nieco więcej wysiłku. Postaw wówczas na dobrej jakości żarnowy młynek do mielenia ziaren kawowca i postaraj się uzyskać konsystencję grubo mielonej mąki. Pamiętaj o optymalnym wypełnieniu sitka kawą, wygładzeniu i użyciu tampera do ugniatania. Pozostaw odrobinę wolnego miejsca na wodę i proces ekstrakcji. Jaką kawę do ekspresu ciśnieniowego wybrać? Caffè Superiore Espresso(100% Arabica) może Cię zaskoczyć! To kawa zbierana zarówno na plantacjach, jak i z krzewów dziko rosnących. Dzięki temu udało się uzyskać unikalny i bogaty smak. Kawa poddana specjalnemu procesowi prażenia o niskiej kwasowości Mocca Fix Gold to mieszanka ziaren, pochodzących z Ameryki Południowej, Afryki i Azji. Specjalny proces prażenia nadał tej kawie charakterystyczny, pełny i harmonijny smak. 5. Alternatywne metody parzenia kawy – zaparzacz tłokowy W perfekcyjnie zaparzonej kawie wyczuwamy naturalną słodycz, balans, subtelną kwaskowatość i wielowarstwowość. Alternatywne metody parzenia kawy pozwalają na autorskie komponowanie smaku. Dobieranie ziaren, testowanie grubości mielenia, temperatury wody oraz czasu ekstrakcji – może się wręcz wydawać, że sam proces przygotowywania kawy jest cenniejszy niż delektowanie się naparem. Jak parzyć kawę w zaparzaczu tłokowym? Kawa z zaparzacza french press jest prosta w przygotowaniu, ale ciekawa i bogata w smaku. Pod warunkiem, że zadbasz o kilka ważnych szczegółów. Choć konstrukcja każdej prasy francuskiej wydaje się taka sama – szklany lub metalowy, owalny dzbanek, z tłokiem zakończonym sitkiem, z uchwytem oraz pokrywką – to od jakości wykonania tych komponentów zależy powodzenie zaparzenia idealnej kawy. Najważniejsze jest sitko – powinno być jak najbardziej drobne i idealnie dopasowane do ścianek zaparzacza tłokowego, aby podczas przeciskania żadna drobinka kawy nie przedostała się do części zbiorniczka z naparem. Jeśli wybrałeś już praskę oraz odpowiednie ziarna kawy – np. aromatyczną, doskonale smakującą z mlekiem mieszankę premium blend Woseba Crema Gold z plantacji Ameryki Południowej, Afryki oraz Azji – przygotuj młynek żarnowy, stoper oraz wagę. Przyda się też świeżo przefiltrowana woda, podgrzana do ok. 90 °C. Czas na odmierzanie – gdy mamy do czynienia z parzeniem kawy, najważniejsze są bowiem proporcje. Profesjonaliści doradzają zacząć od standardowych 60 gramów kawy na 1 litr wody, w odpowiednim przeliczeniu na pojemność Twojego zaparzacza. Ziarna kawy powinny być zmielone grubo, w przeciwnym razie sitko może się zatkać, a napar stanie się zbyt ciężki i brudny w smaku. Zmieloną kawę wsypujemy do zaparzacza tłokowego i zalewamy gorącą wodą, aż przykryjemy drobinki. Mieszamy wywar i odstawiamy na pół minuty. Następnie wlewamy pozostałą ilość wody, dokładnie mieszamy i nakładamy pokrywkę. Teraz kawa powinna parzyć się przez ok. 3-4 minuty. Dopiero po upływie tego czasu przechodzimy do przeciskania tłoka, jednostajnym, powolnym ruchem. Warto przed sprasowaniem kawy zdjąć pokrywkę i zebrać łyżką kawowy osad, który pojawił się na wierzchu. Dzięki temu przelana do filiżanek aromatyczna kawa będzie czysta i aksamitna w smaku. 6. Kawiarka – kawa sypana, zaparzona po włosku Wyjątkowy smak włoskiej kawy bez ekspresu ciśnieniowego? To proste! Wystarczy zainwestować w prostą w obsłudze, stylową, elegancką i wykonaną z materiałów najwyższej jakości kawiarkę (np. marki Bialetti). Dzbanuszek do zaparzania kawy na kuchence gazowej, elektrycznej lub indukcyjnej składa się zaledwie z trzech części – zbiorniczka na wodę, sitka, w którym umieszczamy zmielone ziarna kawy oraz zbiorniczka na zaparzoną kawę. Sztuka parzenia kawy w kawiarce nie wymaga żmudnych przygotowań. Jeśli zależy Ci na pełnym aromacie i bogatym smaku, wybierz kawy z wcześniej testowanych, ziarna Caffè Superiore Espresso (100% Arabica) , Mocca Fix Gold (mieszanka arabici i robusty) lub inną z kaw Woseba, zmiel je tuż przed parzeniem w dobrym, żarnowym, ręcznym lub elektrycznym młynku do kawy na grubość odpowiadającą bardzo drobnym kryształkom cukru i umieść w siteczku. Tajemnica wyjątkowego smaku kawy z kawiarki tkwi w gorącej wodzie i czasie ekstrakcji. Do zbiorniczka wlewaj zawsze świeżo przefiltrowaną i podgrzaną do ok. 80 °C wodę! Gdy tylko pierwsze kropelki kawy zaczną pod wpływem ciśnienia przeciskać się do zbiorniczka na napar, odczekaj ok. 30 sekund, zdejmij kawiarkę z palnika i wlej aromatyczną kawę do kubka. Gotowe! 7. Chemex – zaparzacz do kawy i serwer w jednym Parzenie kawy sypanej może być piękne i efektowne! Chemex Coffee Maker to praktyczny i stylowy zaparzacz do kawy o ponad 60-letniej historii. Pochodzące z USA proste, szklane naczynie w kształcie obłej karafki do wina, wykończone drewnianym uchwytem oraz rzemykami, podbiło serca kawoszy na całym świecie. Dlaczego kawa z chemexa jest delikatna, krystalicznie czysta i aksamitnie gładka? Tajemnica tkwi w papierowym, wielowarstwowym filtrze oraz grubo zmielonych ziarnach wysokiej jakości, np. z portolio kaw ziarnistych premium, Woseba Bio Organic. Jak zaparzyć kawę sypaną Woseba w chemexie? Zacznij od zagotowania wody i przygotowania filtra. Umieść go w zaparzaczu trzema warstwami od strony wylewki. Następnie zalej go dużą ilością gorącej wody, aby kawa nie nabierała papierowego posmaku, lepiej się przesączała, a samo naczynie nagrzało się do odpowiedniej temperatury. Kawa powinna być zmielona nieco grubiej niż do dripa, a czas ekstrakcji trwać od trzech i pół do pięciu minut. Rekomendowany przez baristów stosunek kawy do wody wynosi 6-7 gramów na 100 ml. Opróżnij chemex z wody i umieść zmielone ziarna kawy w filtrze. Teraz możesz rozpocząć właściwy proces parzenia. Polej równomiernie całą powierzchnię kawy niewielką ilością wody, podgrzanej do ok. 90-95 °C i odczekaj 30 sekund, lekko mieszając. Ten proces nazywa się preinfuzją, czyli parzeniem wstępnym, które umożliwia usunięcie nadmiaru dwutlenku węgla z kawy, czyniąc ją delikatną i przyjemną w smaku. Teraz możesz stopniowo i równomiernie przelewać pozostałą ilość wody przez filtr z kawą, od czasu do czasu mieszając. Gdy kawa przestanie kapać z filtra z fusami, usuń go, pomieszaj gotowy, aromatyczny napar, który zebrał się w chemexie i… możesz serwować samodzielnie przygotowaną, wyśmienitą kawę! 8. Jak zaparzyć kawę w dripie? Drip, z czysto technicznej perspektywy, jest urządzeniem, które wykorzystuje filtry i przelewanie wody przez zmielone ziarna kawowca do zaparzania kawy. Wystarczy więc zaopatrzyć się w dowolny dripper, np. marek Hario V60, Chemex, Wilfa Svart Manual, Chomka, Melita lub Kalita i gotowe. Symbolicznie jednak drip oznacza rewolucję w podejściu do zaparzania kawy – nurt trzeciej fali kawowej, slow coffee, wyższość przelewu nad espresso italiano. Ceramika, szkło, metal, tworzywo sztuczne – wybór odpowiedniego dripa, czyli zaparzacza do kawy sypanej o żebrowanym kształcie litery V, zależy od indywidualnych upodobań i potrzeb. Czynników do rozważenie jest sporo, kluczowe mogą okazać się: częsty transport lub domowe pielesze, utrzymywanie temperatury a walory estetyczne. Przejdźmy do rzeczy najważniejszej – jak zaparzyć kawę w dripie? Po pierwsze, przygotuj odpowiednie ziarno. Tym razem zachęcamy do spróbowania i zaparzenia kaw, pochodzących z wybranej plantacji, poddanych tej samej obróbce, np. Café Selecionado Brasil bądź Woseba Bio Organic . Drip wyciągnie z nich całe bogactwo smakowe, spójne i głębokie. Po drugie – odpowiedni rozmiar filtra i obowiązkowe przelanie go gorącą wodą przed wsypaniem zmielonych ziaren. Po trzecie – dzbanek, serwer lub kubek, do którego będzie przelewała się kawa. Ziarna kawy (6 gramów na 100 ml wody) zmiel w dobrej jakości żarnowym młynku na dość grube drobinki, przypominające piasek. Czas parzenia, czyli ekstrakcji, powinien zamknąć się wówczas idealnie w granicach ok. 3 minut. Teraz możesz przystąpić do właściwego parzenia kawy! Postaw drip na naczyniu, do którego ma spływać aromatyczny napar. Wsyp zmielone ziarna kawy do filtra, włącz stoper i zacznij równomiernie zalewać kawę gorącą wodą, ale nigdy wrzątkiem! Temperatura parzenia kawy w dripie powinna wynosić ok. 90-95 °C. Pamiętasz o preinfuzji? Najpierw przykryj niewielką ilością wody zmielone ziarno, potem odczekaj 30 sekund, dając czas kawie na otwarcie i wydobycie głębi smaku. Następnie polewaj ziarna systematycznie, okrężnymi ruchami, unikaj zetknięcia wody ze ściankami filtra. Przyda Ci się specjalna konewka strumieniowa, zwłaszcza jeśli naprawdę pokochałeś przygotowywanie kawy metodami alternatywnymi. 9. Aeropress – jak działa ręczny zaparzacz do kawy? Idealny w podróży, kompaktowy i poręczny. Króluje na domowych blatach najlepszych baristów na świecie. Aeropress, opatentowany przez amerykańskiego fizyka Alana Adlera, to jeden z najlepszych i najpopularniejszych ręcznych zaparzaczy do kawy. Jak działa aeropress i dlaczego warto w niego zainwestować? Przede wszystkim aeropress jest bardzo prosty w obsłudze, solidny i składa się zaledwie z trzech części: tłoka, tuby oraz sitka. Popularnie określa się go mianem strzykawki, tłoczy bowiem aromatyczny napar ze zmielonych ziaren do zbiorniczka podstawionego u dołu. Pozwala wydobyć z kawy to, co najlepsze na bazie własnej, autorskiej receptury. Dobierz grubość mielenia ziaren do upodobań smakowych i ciesz się czystą, kompleksową, słodką lub owocowo orzeźwiającą nutą kawy na najwyższym poziomie. Bariści proponują zacząć przygodę z parzeniem kawy w aeropressie od ziaren, zmielonych na grubość większych drobinek piasku. Przygotuj konewkę oraz świeżo przefiltrowaną, gorącą wodę (88-92 °C). Potrzebujesz również dwóch papierowych filtrów, które tradycyjnie przelewasz przed parzeniem, gdy umieścisz je już w sitku urządzenia. Opróżnij aeropress z przelewanej wody, wsyp ok. 18 gramów zmielonej kawy do filtra i zacznij pierwszy przelew, mieszając od czasu do czasu. Następnie odczekaj 30 sekund i napełnij aeropress wodą do pełna. Pomieszaj, zakręć sitko i odczekaj dwie minuty. Odwróć aeropress sitkiem do dołu, podstaw naczynie, w którym będziesz serwować napar i rozpocznij delikatnie przeciskanie. Nie wkładaj w ten proces zbyt wiele siły. Nie bój się eksperymentować z metodami tradycyjnymi i odwracaniem aeropressu. Może uda Ci się stworzyć niepowtarzalną, wyśmienitą recepturę? 10. Syfon do zaparzania kawy – jak to działa? Najbardziej imponującym urządzeniem do parzenia kawy sypanej metodą alternatywną jest przypominający zestaw małego chemika syfon. Działanie syfonu opiera się paradoksalnie na tych samych zasadach, co małej i prostej w obsłudze kawiarki, wymaga jedynie zastosowania grubo zmielonych ziaren, palonych jasno lub średnio. Kawę wsypujemy do górnego zbiorniczka, a świeżo przefiltrowaną wodę wlewamy do dolnego i ustawiamy urządzenie na palniku. Ciśnienie w dolnej części syfonu unosi wodę do górnego zbiorniczka, w którym odbywa się ekstrakcja kawy. Gdy dolne naczynie opróżni się, ogrzewaj je jeszcze przez minutę, następnie odstaw syfon na bok i poczekaj, aż przefiltrowany, aromatyczny napar będzie gotowy. Cały proces jest niezwykle efektowny i pozwala wydobyć z kawy najgłębiej skrywane aromaty. Ktoś kiedyś powiedział, że jeśli nigdy nie piłeś zaparzonej metodą alternatywną kawy, to prawdopodobnie nie piłeś kawy wcale. Kawiarka, kawa Woseba z mleczkiem i kubek – pamiętaj o trzech życzeniach do złotej rybki!
Dzieje kawy w Europie i Ameryce. opublikowany: | wyświetlono: 636 Jako pierwszy Europejczyk kawę opisał niemiecki botanik i podróżnik Leonarda Rauwulfa. W 1573r. rozpoczął on trzyletnią podróż po Bliskim Wschodzie. Celem eskapady było odkrycie nowych ziół i lekarstw dla kompanii kupieckiej jego szwagra, Melchiora Manlicha. Rauwolf powrócił z wieloma cennymi towarami, jak również obfitymi zapiskami dotyczącymi tureckich zwyczajów. Na temat kawy wyraził się w następujący sposób: Bardzo dobry napój zwany przez nich "Chaube", który jest niemal tak czarny jak inkaust i bardzo dobry na dolegliwości, szczególnie żołądkowe. Spożywają go oni o poranku, w otwartych miejscach, przed wszystkimi i bez najmniejszej oznaki strachu czy ostrożności. Napój popijają małymi łyczkami, tak ciepły jak to tylko możliwe, z glinianych i porcelanowych kubków. Trudno określić dokładnie kiedy kawa po raz pierwszy trafiła do Europy. W oparciu o zapiski Leonarda Rauwulfa z 1583 roku można stwierdzić, że stała się ona dostępna jeszcze w XVI wieku. Jej import był zasługą dwóch kompanii wschodnioindyjskich: brytyjskiej i holenderskiej. Na początku XVII w. kawa występowała a bardzo niewielkich ilościach i raptem z kilku miastach portowych jak: Amsterdam, Londyn czy Hamburg. Także na starym kontynencie pojawienie się kawy wzbudziło kontrowersje religijne. Przedstawiciele Kościoła uważali, że skoro pochodzi ona od Arabów, to zapewne jest dziełem na początku XVII w. na temat kawy wypowiedział się sam papież Klemens VIII, za którego przyzwoleniem napój ten wkroczył do świata chrześcijańskiego. Monopol rynku kawowego pozostający we władaniu Arabów został złamany wraz z rozpoczęciem epoki kolonialnej. W XVII w. wszystkie mocarstwa kolonijne posiadały już szczepy kawy, za wyjątkiem Francji. Pierwszy raz sprowadzono ją do Francji prawdopodobnie dopiero w roku 1644. W 1669 napój poznały elity paryskie na przyjęciu wydanym przez posła tureckiego Mustafę Paszę. Pierwszy kafehauz w stolicy kraju otwarto w 1671. W tym czasie w Anglii działało już ponad 3000 kawiarni. Pierwszą kawiarnię w Anglii otwarto w Oksfordzie w roku 1650. Należała ona do tureckiego Żyda imieniem Jakub (ang. Jacob lub Jacobs). W Londynie podobny przybytek rozpoczął działalność dwa lata później przy alei świętego Michała. Oblężenie Wiednia przez Turków w 1683 roku i pozostawienie zapasów kawy w tym mieście zapoczątkowały kulturę jej spożywania. Po zwycięstwie pod Wiedniem Polak Franciszek Jerzy Kulczycki założył pierwszą kawiarnie w stolicy Austrii. Legenda mówi, że zrobił to korzystając z zapasów kawy porzuconych przez uciekających Turków. Następnie pomógł on spopularyzować zwyczaj dodawania do napoju cukru i mleka. Do niedawna w Wiedniu istniała tradycja wymieszania portretu Kulczyckiego (niem. Kolschitzky) w oknach kawiarni. W XVII i XVIII w. wielkie potęgi kolonialne rozpoczęły uprawę kawowca w swoich koloniach. Holandia w 1658 założyła pierwsze plantacje na Cejlonie. Następnie rozszerzyła uprawę na Jawę, z której rozprzestrzeniła się ona na cały Archipelag Sundajski. Francja pierwsze plantacje założyła na Martynice. Wkrótce uprawę kawy rozpoczęto również w Gujanie Francuskiej. W 1719 Portugalczycy wykradli z Gujany sadzonki i założyli pierwsze plantacje w Brazylii. Dzięki nim do roku 1800 kawa zmieniła się z używki dla elit w ogólnodostępny napój dla każdego. Przez cały wiek XIX i pierwsze dekady XX Brazylia pozostawała głównym producentem i niemal monopolistą na rynku kawy. Dopiero w kolejnych latach polityka utrzymywania wysokich cen otworzyła drzwi dla kolejnych państw: Kolumbii, Gwatemali i Indonezji. Obecnie kawa jest jednym z najpopularniejszych na świecie napojów. Wypija jej się około 400 mld filiżanek rocznie.
Hiszpania - kocia kawiarnia w Madrycie "Gatoteca" - tak nazywa się madrycka kawiarnia, pierwsza w Hiszpanii, w której można napić się kawy w towarzystwie kota. Jej goście nie tylko będą mieli okazję poznać zwyczaje kotów, ale też nauczyć się więcej o tych zwierzętach. Wczesne wzmianki o kawie w Anglii Pierwszy drukowane odniesienie do kawy w języku angielskim pojawiło się jako chaoua w angielskim wydaniu Podróży Linschotena, autorstwa holenderskiego pisarza Paludanusa w 1598 roku. W 1599, „Sir” Antony (lub Anthony) Sherley (1565-1630), dżentelmen-awanturnik, pierwszy Anglik wspominający o piciu kawy, wypłynął z Wenecji na rodzaj samozwańczej i nieformalnej misji do Persji, miał promować angielskie interesy handlowe na Wschodzie. Rząd angielski nic nie wiedział o jego misji, wyparł się go i zabronił mu powrotu do Anglii. Wyprawa dotarła jednak do Persji, a relacja z rejsu zostało opisana przez Williama Parry’ego, jednego z jej uczestników i opublikowana w Londynie w 1601 roku. Co ciekawe zawiera pierwsze drukowane odniesienie do kawy w języku angielskim, używając bardziej nowoczesnej formy tego wyrazu ? coffe. Podróżnicy i poeci o kawie O kawie wspomina również słynny kapitan John Smith ? ten sam, który w 1607 roku założył kolonię w Ameryce Północnej Wirginię. W wydanej w 1603 roku książce pod tytułem ?Podróże i Przygody? (Travels and Adventure), tak pisze o Turkach: ?Ich najlepszym napojem jest coffa, którą przyrządzają z ziarna nazywanego przez nich coava? O kawie w pierwszej połowie XVI wieku pisze wielu autorów, między innymi poeta Sir George Sandys, podróżnik Edward Terry czy Francis Bacon, który w 1624 roku tak pisze o kawie w swym dziele Sylva Sylvarum: ?Mają w Turcji napój zwany coffa, wytwarzany z owocu o tej samej nazwie, czarny jak sadza i o mocnym zapachu, ale nie aromatyczny. Wpierw mielą ziarna owocu na proszek i zalewają je gorącą wodą, a następnie piją napój tak gorący jak tylko dadzą radę ścierpieć. Spożywają go w lokalach zwanych coffa-hauzy, które podobne są do naszych tawern.? Zapraszam do zapoznania się z kolejnym wpisem na temat pierwszych kawiarni w Anglii. Kawowe źródła: 1. ?All About Coffee? William H. Ukers 2. Zdjęcie: Pomnik Johna Smitha w Jamestown w Wirginii – źródło: Kawa w Wenecji Sprowadzenie kawy do Europy zawdzieczamy niewątpliwie kupcom weneckim. Wenecjanie posiadali wiedzę na temat kawy już w roku 1585, kiedy to Gianfrancesco Morosini, ambasador Wenecji w Konstantynopolu, donosił do Senatu, że Turcy: „piją czarną wodę gorącą jak tylko mogą wytrzymać, jest to napar z ziaren fasoli nazywanych cavee, które mówi się, że posiadają moc stymulowania ludzi?. Pierwsza filiżanka kawy w Wencji Niektórzy twierdzą, że pierwsza filiżanka kawy w Europie został wypita w Wenecji pod koniec XVI wieku. Według tych źródeł pierwsze owoce kawy zostały przywiezione do Wenecji przez kupca Mocengio, zwanego pevere, gdyż zbił on fortunę na handlu przyprawami i innymi specjałami orientu. W 1615 Pierre (Pietro) Della Valle (1586-1652), znany włoski podróżnik i autor ?Podróży do Indii i Persji?, tak pisał w liście z Konstantynopola do swojego przyjaciela Mario Schipano w Wenecji: ?Turcy spożywają napój czarnego koloru, który latem wyśmienicie chłodzi organizm, a zimą rozgrzewa ciało. Piją go tak gorącym jak tylko się da, zdjętym wprost z ognia. Nie w czasie kolacji, ale w trakcie spotkań towarzyskich, jako rodzaj delicji, popiją powoli rozmawiając ze swymi przyjaciółmi. Żadne spotkania nie odbywają się bez kawy…Pijąc ten napoju, który nazywają cahue swobodnie rozmawiają… Wykonany jest on z ziaren lub owoców pewnego drzewa zwanego cahue …. Kiedy wrócę, przywiozę go ze mną, aby przekazywać wiedzę na jego temat Włochom.? Kawa jako lekarstwo Rodacy Della Valle, mieli jednak okazję już zapoznać się z tym napojem, gdyż jak wiemy z innych źródeł w 1615 roku był on już dobrze znany w Wenecji. Początkowo jednak kawa używana była głównie do celów leczniczych, była również bardzo droga. Jak donosił Vesling kawa początkowo stosowana była w Europie jako lekarstwo: ?Najpierw zawitała do gabinetów jako ciekawostka i egzotyczna roślina, a później zainteresowała aptekarzy?. Kawowe źródła 1. „All About Coffee” Ukers, 1922 2. Zdjęcie: Pierwsza kawiarnia we Włoszech Zgodnie z powszechnym twierdzeniem pierwsza kawiarnia w Włoszech została otwarta w roku 1645, brak jest jednak przekonywujących dowodów na jego potwierdzenie. Początkowo napój był sprzedawany wraz z innymi napojami przez obwoźnych handlarzy. Włoskie słowo aquacedratajo oznacza kogoś, kto sprzedaje lemoniadę i podobne napoje, również tego, który sprzedaje kawę, czekoladę, alkohol, itp. Jak twierdzi Jardin, w 1645 roku napój był w powszechnym użyciu w całych Włoszech. Pewne jest natomiast, że kawiarnia została otwarta w Wenecji w 1683 roku pod Procuratie Nuove. Słynny Caff? Florian otwarto w Wenecji przez Floriono Francesconi dopiero w 1720 roku. Wszystkie klasy do kawiarni W drugiej połowie XVII wieku i pierwszej połowie XVIII, kawiarnie uczyniły ogromny postęp we Włoszech. Kawiarnie stopniowo stały się wspólnym ośrodkiem wszystkich klas. W godzinach porannych przychodzili kupcy, prawnicy, lekarze, brokerzy, popołudniu robotnicy, w godzinach wieczornych do późnych godzin nocnych, klasy wyższe, w większości eleganckie damy z wyższych sfer. Kawiarnie niepodobne do dzisiejszych W przeważającej części, pomieszczenia w pierwszych włoskich Caffe były niskie, proste, bez ozdób ani okien, a jedynie słabo oświetlone światłem świec. Wewnątrz radosne tłumy przemieszczały się tam i z powrotem. Mężczyźni i kobiety ubrani w różnokolorowe szaty, rozmawiając w grupach, tu i tam, przekazywali sobie najnowsze plotki i skandale. Mniejsze sale przeznaczone były na gry hazardowe. Włochom należy się palma pierwszeństwa w ukazaniu Europie prawdziwych kawiarni, należy jednak przyznać, że Francuzi i Austriacy znacznie je udoskonalili. Kawowe źródła 1. „All About Coffee” Ukers, 1922 2. Zdjęcie: Caff? Florian na Placu św. Marka w Wenecji, Rycina z XIX wieku . 320 408 249 799 342 28 522 87pierwsza kawiarnia w anglii
